โรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง (COPD) และโรคหอบหืดเป็นโรคปอดอุดกั้น ทั้งโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังและโรคหอบหืดส่งผลต่อทางเดินหายใจที่เรียกว่า bronchioles ในทางเดินหายใจ โรคปอดอุดกั้นเรื้อรังและโรคหอบหืดทั้งสองโรคสามารถวินิจฉัยได้ด้วยการทดสอบเดียวกันที่เรียกว่าการทดสอบการทำงานของปอด (PFT) แม้ว่าจะมีความคล้ายคลึงกันมาก แต่ก็มีความแตกต่างกันในหลายแง่มุม
โรคหอบหืดและโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง
ความแตกต่างระหว่างโรคหอบหืดและโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังคือ โรคหอบหืดทำให้ทางเดินหายใจแคบลง มีรอยแดง บวม และทำให้มีการผลิตเมือกเพิ่มขึ้น ปอดอุดกั้นเรื้อรังทำให้การไหลเวียนของอากาศจากปอดบวม หลอดลมตีบ ทำให้เกิดการทำลายและการขยายของถุงลม หอบหืดเป็นโรคทางเดินหายใจ และปอดอุดกั้นเรื้อรังเป็นคำทั่วไปที่อธิบายถึงกลุ่มของโรค เช่น ถุงลมโป่งพองและโรคหลอดลมอักเสบเรื้อรัง
โรคหอบหืดเป็นโรคทางพันธุกรรมที่เกิดจากปัจจัยทางพันธุกรรมและสิ่งแวดล้อม การอักเสบของหลอดลมมักเกิดจากปฏิกิริยาการอักเสบที่เกิดจากสารก่อภูมิแพ้ เช่น ฝุ่นละออง ละอองเกสร อากาศเย็น เชื้อรา ควัน ความเครียด หรือการออกกำลังกาย โรคหอบหืดเป็นโรคทางเดินหายใจเรื้อรังที่ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ แต่สามารถจัดการได้อย่างง่ายดายด้วยการออกกำลังกาย โยคะ และการใช้ยาเป็นประจำ
ปอดอุดกั้นเรื้อรังไม่ได้เป็นโรคทางพันธุกรรม มักเกิดจากการสัมผัสกับสารเคมีต่างๆ เช่น การสูบบุหรี่ ควันพิษ และก๊าซในประเทศกำลังพัฒนา ปอดอุดกั้นเรื้อรังอาจแย่ลงเมื่อเวลาผ่านไป แต่สามารถควบคุมได้โดยการรักษาตามปกติที่แพทย์สั่ง
ตารางเปรียบเทียบระหว่างโรคหืดและปอดอุดกั้นเรื้อรัง
พารามิเตอร์ของการเปรียบเทียบ | หอบหืด | COPD |
สาเหตุ | เกิดจากปฏิกิริยาการอักเสบต่อสารที่แพ้ เช่น ฝุ่น ขนสัตว์เลี้ยง อากาศเย็น หรือความเครียด | เกิดจากการสูบบุหรี่ การเผาไหม้เชื้อเพลิง หรือก๊าซเคมีอื่นๆ |
อายุ | สามารถเห็นได้ทุกเพศทุกวัย | สามารถพบเห็นได้ในคนวัยกลางคน |
อาการ | หายใจดังเสียงฮืด ๆ หายใจถี่และไอ | หายใจดังเสียงฮืด ๆ หายใจถี่และไอ |
การรักษา | คอร์ติโคสเตียรอยด์ ยาขยายหลอดลม และเทอร์โมพลาสตีหลอดลม | คอร์ติโคสเตียรอยด์ ยาขยายหลอดลม และการผ่าตัด |
ตอบสนองต่อการรักษา | มีการตอบสนองที่ดีต่อการรักษาและสามารถย้อนกลับการทำงานของปอดได้อย่างเต็มที่ | นอกจากนี้ยังมีการตอบสนองต่อการรักษาที่ดี แต่การทำงานของปอดอาจแย่ลงเมื่อเวลาผ่านไป |
โรคหอบหืดคืออะไร?
หอบหืดเป็นโรคทางเดินหายใจเรื้อรังที่ส่งผลกระทบต่อทุกเพศทุกวัย ออกซิเจนถูกส่งไปยังปอดผ่านทางหลอดลมที่มีขนาดเล็กกว่าที่เรียกว่าหลอดลมฝอย ในระหว่างการโจมตีของโรคหอบหืด ระบบทางเดินหายใจเหล่านี้จะระคายเคืองเนื่องจากการเข้าสู่หลอดลมของสารก่อภูมิแพ้ แมสต์เซลล์เป็นเซลล์ภูมิคุ้มกันชนิดหนึ่งที่ปล่อยฮีสตามีนทำให้เกิดการหดตัวของกล้ามเนื้อเรียบรอบๆ และหลอดลมมีสีแดง บวมและแคบ ทำให้หายใจลำบาก
โรคหอบหืดเป็นโรคทางพันธุกรรมที่สามารถถ่ายทอดจากญาติทางสายเลือดไปหลายชั่วอายุคน บุคคลมีแนวโน้มที่จะเป็นโรคหอบหืดจากประวัติครอบครัวที่เป็นโรคนี้ แต่ไม่ใช่ทุกกรณี โรคหืดจะสืบทอดมา เนื่องจากมีปัจจัยเสี่ยงอื่นๆ อีกหลายประการ
อาการสำคัญของโรคหอบหืด ได้แก่ หายใจมีเสียงวี๊ด ไอ และหายใจลำบาก โรคหอบหืดสามารถควบคุมได้ด้วยการฝึกหายใจเป็นประจำ การเยียวยาที่บ้าน เช่น การบริโภคคาเฟอีน และยาที่เหมาะสมที่แพทย์สั่ง
โรคหอบหืดประกอบด้วยยาที่สูดดมและรับประทาน โดยมาในรูปแบบยาสูดพ่น น้ำเชื่อม และยาเม็ด ยาคอร์ติโคสเตียรอยด์และยาขยายหลอดลมมีประสิทธิภาพในระยะยาวและช่วยบรรเทาอาการหอบหืดได้อย่างรวดเร็วด้วยการผ่อนคลายกล้ามเนื้อเรียบรอบหลอดลม
ปอดอุดกั้นเรื้อรังคืออะไร?
โรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง (COPD) เป็นโรคปอดเรื้อรังที่เกิดจากทางเดินหายใจอุดตันในปอด หลอดลมอักเสบ ตีบแคบ และเต็มไปด้วยการผลิตเมือกทำให้หายใจลำบาก ปอดอุดกั้นเรื้อรังส่วนใหญ่เกิดจากการสูบบุหรี่ การสูดดมสารเคมีและก๊าซที่เป็นพิษ ฝุ่นละออง และควันจากการเผาไหม้เชื้อเพลิง อย่างไรก็ตาม การสูบบุหรี่เป็นปัจจัยเสี่ยงที่ใหญ่ที่สุดอย่างหนึ่ง และส่วนใหญ่มักส่งผลกระทบต่อคนวัยกลางคน ผู้ที่เป็นโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังมีโอกาสเป็นโรคเรื้อรังอื่นๆ เช่น มะเร็งปอดและโรคหัวใจมากขึ้น
ปอดอุดกั้นเรื้อรังไม่ได้เป็นโรคทางพันธุกรรม อย่างไรก็ตาม ในบางกรณี โรคปอดอุดกั้นเรื้อรังสามารถสืบทอดได้เนื่องจากความผิดปกติทางพันธุกรรมที่หายากที่เรียกว่า alpha-1 antitrypsin deficiency (AATD) ซึ่งระดับของโปรตีน AAT ต่ำมากและไม่สามารถป้องกันปอดได้
ปอดอุดกั้นเรื้อรังเป็นคำที่แสดงถึงชุดของโรคปอดเรื้อรังสองโรค ภาวะอวัยวะและหลอดลมอักเสบเรื้อรังเกิดจากการอักเสบ การทำลาย และการขยายหลอดลมในปอด อาการต่างๆ ได้แก่ หายใจมีเสียงหวีด ไอ หายใจลำบาก น้ำหนักลด และหายใจลำบาก
สามารถควบคุมโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังได้โดยการเลิกสูบบุหรี่ ฝึกการหายใจเป็นประจำ และบริโภคการรักษาที่เหมาะสม ยาเช่นยาขยายหลอดลมและคอร์ติโคสเตียรอยด์มีประสิทธิภาพในการผ่อนคลายกล้ามเนื้อรอบ ๆ หลอดลมอย่างรวดเร็ว
ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างโรคหอบหืดและโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง
บทสรุป
ทั้งโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง (COPD) และโรคหอบหืดเป็นโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง โรคหืดเกิดจากปฏิกิริยาการอักเสบ และโรคหอบหืดสามารถจัดการได้อย่างสมบูรณ์แบบด้วยการรู้จักตัวกระตุ้นโรคหืดของบุคคลโดยไม่กระทบต่อชีวิตประจำวัน โรคหอบหืดสามารถควบคุมได้อย่างเต็มที่และแม้กระทั่งบางส่วนสามารถรักษาให้หายขาดได้ด้วยการใช้ชีวิตที่มีสุขภาพดีและการรักษาที่เหมาะสม สาเหตุหลักของโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังคือการสูบบุหรี่ เป็นโรคที่ลุกลามไปเรื่อย ๆ ซึ่งอันตรายกว่า และอาจถึงขั้นเสียชีวิตและโรคเรื้อรังอื่นๆ ได้ ปอดอุดกั้นเรื้อรังทำให้เกิดการทำลายและการขยายถุงลมของปอดที่ส่งผลต่อชีวิตประจำวันของผู้คน
โรคหอบหืดและปอดอุดกั้นเรื้อรังสามารถวินิจฉัยได้ง่าย ๆ อย่างไรก็ตาม ทั้งการรักษาและการวินิจฉัยโรคหอบหืดและโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังนั้นเหมือนกัน ทั้งผู้ป่วยโรคหอบหืดและโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังสามารถบรรเทาอาการและลดภาวะแทรกซ้อนได้โดยปฏิบัติตามการรักษาที่ถูกต้องตามที่แพทย์สั่ง