เรื่องราว งานสมมติ หรืองานศิลปะมีพื้นฐานมาจากธีม โครงเรื่อง ฉาก และศีลธรรมที่ทำให้เรื่องราวดำเนินไป ขอให้เป็นหัวข้อหรือศีลธรรมทั้งสองมีความสำคัญและจุดประสงค์ในการรับใช้ แก่นเรื่องของเรื่องคือเรื่องของเรื่องและคุณธรรมคือคำสอนหรือข้อความ
แม้ว่าแก่นเรื่องและศีลธรรมจะซ้อนทับแนวคิดซึ่งกันและกัน แต่ก็มีเส้นบางๆ อยู่ระหว่างนั้น อย่างไรก็ตาม มีความแตกต่างกันอย่างมากระหว่างพวกเขา
ธีม vs คุณธรรม
ความแตกต่างระหว่างแก่นเรื่องและศีลธรรมคือ แก่นเป็นแนวคิดหลักที่นักเขียนติดตามตลอดทั้งเรื่องหรือตามเนื้อเรื่องทั้งหมด และมักจะถ่ายทอดโดยตัวละคร โครงเรื่อง และฉากของเรื่อง คุณธรรมของเรื่องราวเป็นบทเรียนหรือการสอนที่ผู้เขียนพยายามเล่าผ่านเรื่องราว
คุณธรรมของเรื่องราวอาจเป็นแก่นของเรื่องก็ได้ แต่ในทางกลับกันไม่จำเป็นต้องเป็นความจริงเสมอไป
ตารางเปรียบเทียบระหว่างธีมและศีลธรรม
พารามิเตอร์ของการเปรียบเทียบ | ธีม | ศีลธรรม |
---|---|---|
ความหมายของพจนานุกรม | หัวข้อหรือหัวข้อสนทนา แนวคิดที่เป็นเอกภาพและโดดเด่นของเรื่องราวหรือหนังสือ | แนวคิดที่เกี่ยวข้องกับแนวคิดของการทำถูกและทำผิดหรือหลักการของชีวิตและพฤติกรรมทางจริยธรรม บทเรียนที่เรียนรู้จากเรื่องราว |
วัตถุประสงค์ | ธีมของเรื่องราวจะบอกถึงแนวคิดพื้นฐานเบื้องหลังเรื่องราว | เพื่อสอนผู้อ่านเกี่ยวกับหลักการในชีวิตจริง |
การปรากฎตัวในเรื่อง | ปรากฏตัวหลายครั้งในเรื่องผ่านตัวละคร โครงเรื่อง ฯลฯ | คุณธรรมของเรื่องมักจะมาที่ตอนจบของเรื่อง |
ระบุ | แก่นของเรื่องไม่ได้ระบุโดยตรงแต่ระบุผ่านความเข้าใจ | คุณธรรมของเรื่องมักจะระบุไว้ในตอนท้าย อย่างไรก็ตาม ในปัจจุบันผู้เขียนอาจกล่าวหรือไม่ระบุถึงคุณธรรมก็ได้ |
บัตรประจำตัว | ชุดรูปแบบถูกระบุผ่านการเกิดขึ้นและคำพูดซ้ำ ๆ | คุณธรรมมักถูกจำกัดอยู่ในคำพูด |
ธีมคืออะไร?
ธีมเป็นหัวข้อสำคัญของการอภิปรายในเรื่องและเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของเรื่องราว เป็นแนวคิดที่งานเป็นพื้นฐานและดำเนินการต่อไป กล่าวอีกนัยหนึ่ง มันคือรูปแบบที่ติดตามมาโดยตลอด หากไม่มีธีม งานสมมติจะไม่สมดุลและไม่สมบูรณ์เพราะเป็นแนวคิดที่รวมกันเป็นหนึ่งเบื้องหลังเรื่องราว เป็นแนวคิดที่เรื่องราวสร้างขึ้นและมักจะแสดงให้เห็นตัวอย่างเฉพาะ
เรื่องเดียวอาจมีหลายรูปแบบ หัวข้อปรากฏขึ้นหลายครั้งตลอดทั้งเรื่อง และบรรยายในเรื่องผ่านตัวละคร โครงเรื่อง และฉากของเรื่อง หัวข้อไม่ได้ระบุไว้ในเนื้อเรื่องโดยตรง ผู้เขียนมักจะปล่อยให้ผู้อ่านเข้าใจถึงแก่นของเรื่อง
แก่นของเรื่องถูกระบุผ่านตัวละครและโครงเรื่องผ่านคำและประโยคที่เกิดขึ้นซ้ำๆ ตัวอย่างทั่วไปของหัวข้อนี้ได้แก่ ความรักชาติ ความรัก ความเห็นอกเห็นใจ การให้อภัย การแก้แค้น สงคราม การทรยศ ฯลฯ
คุณธรรมคืออะไร?
คุณธรรมของเรื่องราวเป็นบทเรียนที่เรียนรู้จากเรื่องราวหรือข้อความที่ถ่ายทอดผ่านเรื่องราวนั้น คุณธรรมเป็นแนวความคิดเกี่ยวกับสิ่งถูกและผิดและหลักการที่พึงปฏิบัติในชีวิตและพฤติกรรมทางจริยธรรมที่ควรมี คุณธรรมมักจะเป็นประสบการณ์ในชีวิตจริงและค่านิยมในชีวิตมนุษย์
โดยปกติ เรื่องราวจะมีคุณธรรมหนึ่งข้อที่อธิบายตลอดทั้งเรื่อง คุณธรรมของเรื่องระบุไว้ที่ตอนท้ายของเรื่องและเป็นคำแถลงที่มีบรรทัดเดียวที่ถ่ายทอด จุดประสงค์ของศีลธรรมคือการสอนบทเรียนที่อาจมีความสำคัญต่อชีวิตของเขาแก่ใครบางคน
คุณธรรมในนิทานสำหรับเด็กมีบทบาทสำคัญในกระบวนการพัฒนา เนื่องจากไม่มีการรับรู้ของตนเองในช่วงปีแรกๆ ของชีวิต จัดทำขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ในการสอนเท่านั้น
ทุกวันนี้ผู้เขียนไม่อยากพูดถึงคุณธรรมในเรื่องและปล่อยให้ผู้อ่านเข้าใจ ดังนั้นงานเขียนในยุคปัจจุบันจึงขึ้นอยู่กับความเข้าใจของผู้อ่านมากกว่า
ความแตกต่างที่สำคัญระหว่าง ธีมและคุณธรรม
บทสรุป
ผู้คนมักจะสับสนระหว่างกัน อย่างไรก็ตาม พวกเขาต่างกัน เนื้อเรื่องเป็นโครงเรื่องของงานสมมติและคุณธรรมของเรื่องเป็นบทเรียนที่ถ่ายทอดในเรื่อง