กริยาเป็นส่วนสำคัญของไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ กริยาเป็นที่รู้จักกันเพียงแค่เป็นคำกระทำที่พูดถึงสิ่งที่ทำโดยวัตถุในคำสั่งที่กำหนด ตัวอย่างเช่น – ร้องเพลง, เต้นรำ, ทำอาหาร, เล่น, วิ่ง ฯลฯ เป็นคำกริยา ภายในประเภทของกริยามาแบบกริยาช่วยซึ่งใช้เป็นกริยาช่วยในคำสั่งใด ๆ ช่วยระบุว่ามีการดำเนินการเมื่อใดและอย่างไร
อาจ vs จะ
ความแตกต่างระหว่าง Might กับ Will ก็คือ Might จะใช้เพื่อแสดงความเป็นไปได้ของบางสิ่งบางอย่าง ในขณะที่ Will จะใช้การเปรียบเทียบเพื่อกำหนดความถูกต้องของงาน ความปรารถนาหรือความปรารถนาใดๆ หรือความตั้งใจใดๆ ที่อยู่เบื้องหลังบางสิ่ง ทั้งคำข้างต้นอาจและจะถูกนำมาใช้เพื่อสร้างกริยาเงื่อนไข
อาจกล่าวได้ว่าเป็นรูปแบบที่ผ่านมาของกริยา 'พฤษภาคม' ใช้เพื่อทำให้เป็นทางการหรือขออนุญาตอย่างสุภาพ มันถูกใช้เพื่อวัดความเป็นไปได้ของงานหรืองานที่ทำ นอกจากนี้ยังใช้เพื่อแสดงความเป็นไปได้ที่แตกต่างกันสองแบบ ตัวอย่างเช่น – ถ้าฉันอาจถามอะไรบางอย่างเกี่ยวกับโครงการของโรงเรียน?
จะ เป็นคำช่วยและใช้เพื่อแสดงถึงสิ่งที่ได้เกิดขึ้นในอดีตหรืออนาคตในอดีต คำนี้ใช้เพื่อแสดงหลายอย่าง เช่น – ความปรารถนา ความสามารถ ความเต็มใจที่จะทำบางสิ่ง ความมั่นใจ ฯลฯ ตัวอย่างเช่น – ฉันรู้ว่า Mike จะไม่ยอมแสดง
ตารางเปรียบเทียบระหว่างกำลังและความตั้งใจ
พารามิเตอร์ของการเปรียบเทียบ | อาจ | จะ |
สำนวน | ข้อเสนอแนะ คำขอ ความเป็นไปได้ | ความปรารถนา ความตั้งใจ ความตั้งใจ |
อดีตกาล | พฤษภาคม | จะ |
ต้นทาง | Meahte หรือ Mihte | Wolde |
ความหมาย | มันบอกเป็นนัยถึงบางสิ่งที่อาจหรือไม่ก็ได้ | แสดงว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นแน่นอน |
ตัวอย่าง | พรุ่งนี้ฉันอาจจะไม่มาโรงเรียน | พรุ่งนี้เราจะไปดูหนังกัน |
อาจคืออะไร?
กริยาช่วยแบบโมดอลนี้ใช้เพื่อแสดงการอนุญาตที่เป็นทางการหรือสุภาพเป็นหลัก มันบ่งบอกถึงความเป็นไปได้ที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นหรือบางสิ่งที่อาจเกิดขึ้นหรือไม่เกิดขึ้น Might เป็นรูปแบบที่ผ่านมาของ 'May' และสามารถใช้ได้กับประโยคทั้งสามกาล เช่น ปัจจุบัน อดีต หรืออนาคต
คำว่า Might มีต้นกำเนิดมาจากคำภาษาอังกฤษโบราณ 'Meahte' หรือ 'Mihte' นอกจากนี้ยังสื่อสารเกี่ยวกับความเป็นไปได้สองอย่างพร้อมกัน ด้านล่างนี้คือสถานการณ์ต่างๆ ที่สามารถใช้คำว่า 'อาจ' ได้ -
ในขณะที่แสดงความเป็นไปได้ – เมื่อมีการพูดถึงความเป็นไปได้ใด ๆ มันให้ความมั่นใจในแถลงการณ์เกี่ยวกับสถานการณ์ที่น่าจะเป็นไปได้หรือไม่น่าเป็นไปได้ ตัวอย่างเช่น -
ในขณะที่ขอการอนุญาตใด ๆ - May ถูกใช้เป็นคำมาตรฐานสำหรับการอนุญาตใดๆ แต่การใช้ Might เน้นย้ำมากขึ้นและทำให้มีความสุภาพและเป็นทางการมากขึ้น พิจารณาตัวอย่างต่อไปนี้ -
แสดงข้อเสนอแนะ – Might ใช้เพื่อให้คำแนะนำแก่ใครบางคน มันแสดงออกทางอ้อมและให้การกระทำที่เป็นไปได้หรือไม่เหมือนการกระทำ พิจารณาตัวอย่างที่ให้ไว้ต่อไปนี้ด้านล่าง -
ในขณะที่แสดงความคิดเห็นในสองความคิดเห็นที่แตกต่างกัน – อาจใช้เพื่อแสดงข้อความที่ขัดแย้งกันสองคำในเวลาที่กำหนดดังนี้ -
จะคืออะไร?
คำว่า Will ยังเป็นกริยาช่วยที่ช่วยเน้นย้ำการกระทำของวัตถุ คำนี้ใช้ส่วนใหญ่เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับอดีตหรืออนาคตในอดีตกาล มันเป็นรูปแบบอดีตกาลของคำว่า 'Will'
ที่มาของคำว่า would มาจากคำภาษาอังกฤษโบราณที่รู้ว่าเป็น 'Wolde' มันพูดเกี่ยวกับบางสิ่งด้วยความมั่นใจ ความปรารถนา ความปรารถนา และความเต็มใจ
โครงสร้างการสร้างประโยคคำสั่งโดยใช้ would คือ – ประธาน + กริยาช่วย 'Would' + กริยาหลัก. พิจารณาตัวอย่างที่ให้มาเพื่อความเข้าใจที่ดีขึ้น – เขาจะไม่ไป เป็นประโยคปฏิเสธโดยที่ He เป็นประธาน จะกริยาช่วย และ go เป็นกริยาหลัก
ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างเพิ่มเติมสำหรับสถานการณ์ต่างๆ –
ความแตกต่างหลักระหว่าง Might กับ Will
บทสรุป
Modal Auxiliary Verbs เป็นกริยาที่ช่วยเสริมผลกระทบของบริบทของกริยาในประโยคใด ๆ พวกเขาระบุถึงภาระผูกพัน ความเต็มใจ ความปรารถนา ความเป็นไปได้ ข้อสันนิษฐาน ฯลฯ ในข้อความใดๆ ตัวอย่างมากมายของกริยาช่วยคือ – อาจ, จะ, จะ, อาจ, สามารถ, สามารถ, ต้อง, ฯลฯ
คำว่า Might และ would เป็นส่วนสำคัญของกริยาช่วย ซึ่งช่วยในการระบุความเป็นไปได้ คำขอ หรือข้อเสนอแนะ ในขณะที่แสดงความปรารถนา ความปรารถนา ความถูกต้อง เป็นต้น
ทั้งสองคำมีต้นกำเนิดมาจากคำภาษาอังกฤษโบราณ อาจมีที่มาจาก Meahte ในขณะที่ would มาจากคำว่า 'Wolde' ทั้งสองเงื่อนไขเป็นอดีตกาลของรูปแบบกริยาของพวกเขา
อ้างอิง
- https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0146167293196003
- https://link.springer.com/article/10.1007%2FBF02295996
- https://psycnet.apa.org/record/1992-41453-001
- https://psycnet.apa.org/record/1992-41453-001